Moderspaok, wat klings du söt! Häör ick dine leiwen Wäöd kuern up de Straqoten, is mi't jüst, äs lägg ick warm wier äs Kind in Moders Arm, föhl mi nich verlaoten.:,: 

Äs du in de ersten Dag laggs äs söte, kleine Blag, in din Trallgenbettken, kuert de Moder düt un dat ümmer bloß dat leiwe Platt, di schlaog froh dat Hiärtken. 

Fröggs du di: Wat mak ik dann, lacht mi äs son Wichtken an, in de Back en Külken? Plattküern moß du met de Dän, dann häwws' di naomaol so gään, giww die faorts en Müülken. 

Bin ick in 'ne frümde Stadt, hör 'k um eenmaol usse Platt, wat sin 'k dann verschruoken! Ach, so söt de Wäöde sinngt, un ut 't Kinnerland wier klingt mine Heimaotklocken. 

Is de Spraok auk manks lück butt, ach, se meint 't met ju so gued, Viel kann se ju lähren. Drüm bis in den kleinsten Hook, küert mi usse Moderspraok, hollt se haug in Ehren :,