So mögg ick sien
So mögg ick sien äs düsse Dag: so siälenwarm un wiet, so klaor in minen Üöwerlag, so still und ohne Striet.
De Blomen staoht an Wiägesrand, dat Feld lieg vuller Gold. Dorüöwerhiär de Himmel spannt sin Telt so blank un stolt.
So mögg ick sien:för annere riek un för mi sölwer froh, den Himmel drüöwer — dann is't gliek, oft so kümp oder so.
Keine Nachrichten vorhanden.