Wiede Kämp un hauge Hiegen,
Bieken blänkert dör dat Grön,
Rausenruek flügg mi entgiegen, -
Mönsterland, wat büs du schön!
Mönsterland, wat büs du schön!

Alle Lü so krapp un kräftig,
all an Sinn un Iärs sick gliek,
all in Spraok un Dohn so däftig, -
Mönsterland, wat büs du riek!
Mönsterland, wat büs du riek!

Sin dör vielle Länder strieken,
dusend Frönn un freiden harr’k,
Tratt för Tratt häbb’k trüggeskieken, -
Mönsterland, wat büs du stark!
Mönsterland, wat büs du stark!

Un wenn’t Liäben üm mi stürmde,
in de dullste Lust ick glaiw,
ick gong daud doch in de Früemde, -
Mönsterland, wat häbb’k di laiw!
Mönsterland, wat häbb’ di laiw!